Terug naar een bekende locatie.

Afgelopen nacht wat regen gehad. Mocht geen naam hebben. Voor vandaag staat er een wereldreis in twee etappes op de kaart. Eerst naar Périgueux, naar de chinees. Daar afgesproken met Tonny en Jacolien voor de lunch. Die was, net als anders weer heel erg lekker en rijkelijk (vooral het ijs als toetje). Om over half drie stonden we weer buiten. Irene nog even naar de C&A en daarna lege gasfles omruilen voor een volle en wat broodjes halen voor het geval dat we ergens in de avond weer een beetje trek zouden krijgen. Ook nog een afspraak gemaakt met Fiat voor de 45000 km-beurt voor de camper. Volgende week dinsdagmiddag.

Vervolgens op weg naar Antonne et Trigonant. Juist, onze oude camping Le Bois du Coderc. We hadden gehoord dat deze te koop stond en uiteindelijk was verkocht. Nu wilden we er dan wel weer eens gaan kijken naar 8 jaar (nov. 2007). Er wordt in elk geval hard gewerkt om weer allerlei veranderingen, lees verbeteringen te verwezenlijken. Hoewel er al een hoop veranderd was door de vorige eigenaar (onze Franse ex partner) waren er een hoop dingen nog heel herkenbaar. Zoals de verf op de deuren van de toiletten, want die hadden wij nog geschilderd. De buitenkant van de gebouwen was nu met hout afgewerkt (afgedekt). Ook staan er nu een hoop stacaravans, maar daar schijnen de Fransen gek op te zijn. De nieuwe eigenaren zijn met man en macht bezig met o.a. de keuken en de receptie, alsmede het “clubhuis” onder handen te nemen. Desondanks…. De rivier loopt er nog steeds, het terrein is nog steeds (voor een deel) overstromingsgevoelig, het oude bankje leeft nog steeds, de kampvuurplaats ligt nu vol met kastanjes en het stokoude kotje in het bos staat er nog. De camping is ondertussen wel opgerekt naar 45 plaatsen. Ook een leuke babbel gehad met de huidige eigenaren. Een relatief jong gezin. Wonen nog steeds in de gite en wij verbazen ons daar over omdat het te klein is voor permanente bewoning (voor ons tweeën toen al, laat staan voor een gezin met 3 kleine kinderen).

Dat was het dan, morgen het laatste stukje naar huis. Dan na de koffie Jacolien en Tonny uitzwaaien en terug naar de orde van de dag.

Voor nu nog een groet uit de camper,

Fred, Irene en Kyra

De langste rit (van deze vakantie).

Vandaag vertrokken uit de Vendee, via de departementen Deux Sèvres,  Charente Maritime, Charente, de Dordogne in. Dus van een redelijk vlak landschap naar een heuvelachtiger landschap. Er stond ook een stevige bries. Nu heb ik vroeger op school geleerd dat de kortste weg tussen twee punten een rechte is. Daar hebben ze hier in Frankrijk wel iets van mee gekregen, maar toch weer niet alles. In het horizontale vlak wegen zo recht als langs een liniaal, maar in het verticale…heuveltje op heuveltje af. Na zo’n 268 km de camperplaats in Brantôme op gereden. Was eerst niet de bedoeling, want we zijn hier al vaker geweest, maar het andere wat we bedacht hadden zou iets van heen en weer rijden worden. Blijken ze de camperplaats hier helemaal op de schop te hebben genomen. Slagboom met betaalzuil en de parkeerplaats geheel opnieuw ingericht met verharding en nieuw groen.

Aangezien we hier ook redelijk op tijd waren nog maar een stukje wezen lopen. Het stadje in. Dat bleek een beetje aan een rampje te zijn ontsnapt. Iemand had z’n pizza’s wel erg zwart laten worden. De foto’s spreken voor zich. Wel lekker ijsje gegeten.

Morgen naar de chinees en daarna…..ouwe koeien uit de sloot halen, maar daarover morgenavond meer.

Als langs een liniaal

Nog zoiets

Blijft fotgeniek

Nu geen kano's maar eenden op de barage

Deze en onderstaande foto's spreken voor zich.

Groetjes vanuit de camper,

Fred, Irene & Kyra

De dag van de rotondes.

Vandaag is het bevestigd. Hier in Frankrijk hebben ze de rotonde uitgevonden. Ook wel genoemd “rond point” en “giratoire”. We hebben er vandaag meer gehad dan de afgelopen week bij elkaar. We zijn dus Bretagne uit en staan nu in de Vendee. Wel nog steeds heel mooi weer. We moesten ergens de Loire over. Hadden we vorig jaar de brug bij St. Nazaire gehad, nu werd het een heel hoge brug bij Nantes. Onderweg nog een autootje zien staan dat met een koprol in het weiland naast de weg was beland. Berging was in volle gang. Wel veel meer drukte op de weg als de vorige dagen. Vooral de andere kant op. Stond in elk geval ergens (vlak voor Nantes) een file van zo’n 10 km. Ook nog veel campers onderweg, uiteraard allemaal de andere kant op, een enkeling ging ook onze kant (naar het zuiden) op. Hier op camping La Grisse in Le Grive is het best vertoeven. Ruime plekken en netjes sanitair. Ook nog een redelijke bezetting, zowel campers, caravans als stacaravans. Morgen ochtend lekker douchen en dan aan de voorlaatste etappe beginnen. Wordt deze keer een lange. Volgens de Garmin zo’n 250 km te gaan.

Voor vandaag is het mooi geweest. Zoals gewoonlijk nog even de foto’s doen en dan…. Aan de drank.

Groetjes vanuit de camper,

Fred, Irene en Kyra (die de boel probeert te vergassen).

De laatste dag in Bretagne.

We zijn de afgelopen nacht de enige gebleven in Saint Gelven. Lekker rustig daar. Vanmorgen weer met de zon wakker geworden. Na het vaste ritueel van wassen, aankleden, Kyra uitlaten, ontbijten en koffie drinken om twaalf uur op weg naar een plaats welke bekend staat om zijn grote (en hoge) hangbrug, 400 meter lang en 50 meter hoog. Eerst nog even poepdoos legen. Een advies voor zij die daar ook heen willen – neem geen drinkwater in daar, want er zit meer chloor in dan in ons zwembad thuis- niet doen dus. Je proeft het door alles heen. Dus op weg naar La Roche Bernard. Opvallend is de kwaliteit van de wegen in Bretagne. Goed tot zeer goed te noemen. Zeker de wat grotere “N” en “D” routes.

Om even voor tweeën reden we hier de parkeerplaats op. Na een kopje soep zijn we de omgeving wezen verkennen. Bleek veel meer te zijn dan een dorpje zomaar ergens onderweg. Heel grote jachthaven met (betaalde) rondvaarten over de Vilaine en een minitreintje voor een rondrit in de omgeving. Het was er zelfs druk met toeristen. Het lijkt er op dat wij op de enige parkeerplaats staan waar overnacht mag worden. Wij zijn er nu niet alleen. Staat nog een camper naast ons.

Morgen Bretagne weer uit. Maar weer eens een camping op zoeken zodat we verder in de week helemaal schoon kunnen gaan chinezen. Nu nog de foto’s doen en dan aan bed gaan denken.

Groetjes van ons uit de camper,

Fred, Irene en Kyra