Weer op huis aan.

Het zat er gisteravond al aan te komen. Er zou een weersverandering op til zijn. 't Was vanmorgen dan ook grijs, maar wel droog. Na de koffie met de lift naar beneden. Eerste helft met de lift en de rest lopen. Ook hier was iedereen bezig zijn (of haar) winkeltje in gereedheid te brengen. Gelukkig waren er wel de nodige eetgelegenheden open dus ook lekker geluncht. Eendenpoot met frietjes en sla. Uiteraard met ijs toe. Eenvoudig maar lekker. We hadden alle tijd, want de lift was tot 14.00 uur gesloten. Nu ook de onderste helft met een lift gedaan. Deze gaat recht omhoog, dit in tegenstelling tot die andere welke schuin gaat. Dus om even na tweeën weer bij de camper en op weg naar huis. Hoewel we niet de meest voor de hand liggende route kregen voorgeschoteld was het wel een mooie, zij het natte rit. Hadden we in Rocamadour al enige druppels gehad, onderweg kregen we er een heleboel meer. Dus ook thuis gekomen in de regen. Tja, is anders tuttebol zo ongeveer de eerste die uit de camper is als we stoppen nu wilde ze er niet uit.

In elk geval kunnen we terugkijken op een kleine week met mooi weer. Morgen de camping weer open doen, de camper leeg halen, schoonmaken en weer klaar maken voor de volgende keer (over zo'n zes maanden).

Voor nu groetjes van ons 3tjes,
Fred, Irene en Kyra 

Op weg naar het noorden.

Zoals al aangekondigd vandaag naar Rocamadour. Via Millau, nee niet via de brug, maar door de stad. Is een veel mooiere route. Zeker aan de zuidelijke kant van de Tarn. Onderweg nog wel even een en ander wezen lozen, want als we dat vanmorgen hadden willen doen, dan had de camper in het midden moeten kunnen scharnieren.

We staan nu hoog, op de camperplaats achter het kasteel. Vanmiddag/avond voor het eerst buiten gegeten. D’r was wel iets meer bewolking en zeker wat meer wind. Die laatste is al wat gaan liggen. Morgen, voordat we op huis aan gaan eerst naar beneden de stad in. Daarover dan morgenavond meer.

Voor nu is het mooi geweest. Nog wel de zonsondergang op de foto gezet.

Groetjes,

Fred, Irene en Kyra

Le Cap d'Agde

Vandaag een klein verhaaltje. We zijn dus een dag in Cap d’Agde gebleven. Een stralende dag is het geweest. Tuttebol op het strand laten rennen, lekker door het dorp (of is het stadje?) geslenterd en broodje gegeten. Uiteraard nog wat foto’s gemaakt. Morgen naar Rocamadour. Zo’n 300 km voor de boeg.

Dus tot morgen maar weer. Ga nu detective kijken op NPO 1.

Groetjes vanuit de camper,

Fred, Irene en Kyra

De zon is er weer.

Zoals beloofd eerst de foto’s van gisteren.

Canal di Midi

Zo hebben we gestaan.

Overzicht van de camperplaats

Voetgangersbrug over het Canal du Midi

Entree van de camperplaats

Vanmorgen was de zon weer terug en de wind gaan liggen. Het beloofde een mooie dag te worden. Na het lozen en weer innemen van water en zo op weg naar Le Cap d’Agde. Geen wereldreis. De route liep nagenoeg evenwijdig met het Canal du Midi. Om een uurtje of twee waren op de plaats van bestemming, de camperplaats van Le Cap d’Agde. Eerst lunchen en daarna een verkennend rondje door het stadje maken. Opvallend is dat er hard gewerkt wordt om op 1 april de boel gereed te hebben. Helaas dus was er nog maar weinig echt open. Gelukkig wel een ijsboer. Lekker hoor.  Vroeg in de avond iemand van de kapiteinskamer aan de deur gehad om de bijdrage op te halen. Voor 10 eurootjes mogen we hier twee nachten blijven staan. Dus morgen maar eens met tuttebol naar het strand en wat meer plaatjes maken.

Voor vanavond houd ik het hierbij. Morgen meer.

Groetjes van ons 3tjes uit de camper,

Fred, Irene en Kyra.

Ps. Nadat we de afgelopen weken de software van de schotel hebben vervangen werkt deze nu weer helemaal zoals het hoort.

En zo staan we nu.

Dag 2

Vandaag naar Castelnaudary. Na de vaste routine op weg. Stralende zon, dus het beloofde een mooie dag te worden. Helaas kwam er steeds meer bewolking en ook de wind nam behoorlijk toe. Tegen het einde van de rit zelfs wat spatjes regen gehad.  We staan nu op een camperplaats van “Camping-car Park”, een organisatie die camperplaatsen exploiteert middels een soort creditcard systeem. Kaart eenmalig aan te schaffen (voor het leven) en op te laden, of online, of aan de poort van zo’n camperplaats (ook de aanschaf kan daar plaats vinden). Afrekenen per 24 uur of, alleen parkeren voor 5 uur. We staan hier nu met 6 campers (van de max. 14). Water e.d voorhanden en ook elektra is bij de prijs in begrepen.

Deze camperplaats ligt midden in de stad, langs het “canal du midi”. Vanmiddag, wegens matig licht geen foto’s gemaakt, dus die komen morgen. Voor vandaag maar een kort verhaaltje. Waar we morgenavond staan lees je dan wel weer.

Groetjes,

Fred, Irene en Kyra

weer en route

We zijn weer onderweg. We hebben nog een paar dagen voordat de camping, op 1 april weer open moet zijn. Na vanmorgen nog een paar gasten te hebben uitgezwaaid zijn we rond de klok van elf vertrokken. De bedoeling was Beynac et Cazenac, aan de Dordogne. Alleen…….de laatste paar kilometers gingen nu niet echt volgens plan. Wegversperring langs de Dordogne. In Beynac et Cazenac. Geen vrachtwagens, max. 3,5T en max. breedte 2.20 mtr. Blijft onze camper onder dus..geen probleem toch. Netjes wegversmalling in gereden, want het mocht volgens het verkeerslicht. Helaas had de ontwerper geen rekening gehouden met het feit dat je, als het maar net gaat, er wat langer over doet. Gevolg…30 mtr. voor het einde van de versmalling hadden we tegenliggers. Met de camper terug was absoluut geen optie, dus…..hulpeloos gebaar, motor uit en armen over elkaar. Irene was uitgestapt om uit te leggen dat wij niet achteruit konden. Wat ze allemaal naar d’r hoofd heeft gekregen zullen we maar laten voor wat het was. Het achteruitrijden was voor sommige mensen meer dan een probleem, maar goed na geruime tijd konden we toch onze weg vervolgen. Alleen was de camperplaats bereikbaar via nog eens zo’n stuk, dus besloten naar een andere locatie te gaan. Dat is geworden Beaumont du Périgord. Grote parkeerplaats, achter de “salle de fêtes”, met gratis voorzieningen en brandschone toiletten. We hebben daar de rest van de middag in ons uppie gestaan, in de stralende zon. Lekker door het stadje gewandeld. Rond 7 uur kwam er nog een camper bij. Op de hele lege parkeerplaats kwam deze vlak naast ons staan. Dit hebben we in het verleden wel vaker mee gemaakt. Zou het toch iets van angst zijn om alleen te staan?

Morgen weer verder, waarheen……dat is voor morgen.

Na wegversmalling in Beynac et Cazenac

Idem

Weer (beetje) schoon

Zo staan we,lekker in ons uppie

Op weg naar het centrum

Doorkijkje in het centrum

Zo staan we nu.