Hoewel het een mooie plek
is om te staan, is het hier toch geen aanrader. De hele nacht hebben we mogen
genieten van de apparatuur van het naastgelegen zwembad. Maar goed, we hebben
het overleefd. Na het ochtendritueel op weg voor de voorlaatste etappe. Zoals
al eerder geschreven halverwege Orléans en Vierzon. Tot onze verbazing liep de
route toch dwars door Parijs. Tja en dat zo even na twaalf uur. Druk, druk en
nog eens druk.
 |
| Zomaar een plaatje ergens onderweg. |
We moesten een stapje verder zijn dan Lamotte Beuvron. In Nouan-le-Fuzelier om precies te zijn.
Bleken grote parkeerhavens langs een toegangsweg naar het dorp (of stadje) te
zijn, vlakbij de, nu nog gesloten, camping. In een parkje naast de muziektent
en ook hier vlakbij het zwembad.
Dit is niet alleen geen aanrader, maar een
regelrechte afrader tenzij je er van houdt om tot diep in de nacht (en weer
heel vroeg in de morgen) te luisteren naar voorbij razende treinen.
Bovendien
raast de lokale bevolking nogal stevig vlak langs je camper en is men al heel
vroeg (rond 6 uur) luid kakelend op weg naar het station. Daarnaast zijn hier
in het geheel geen voorzieningen. Zelfs aan de beelden in het parkje mankeerde
hier en daar iets.
Vandaag dan het laatste stuk naar huis. Veel zon onderweg en redelijk
wat verkeer. Niks bijzonders eigenlijk. Bekende route, vanaf Vierzon de snelweg
op. Om even voor half drie reden we het erf hier weer op. Een kleine 2750 km verder op de
teller. De camper heeft zich, zoals verwacht goed gehouden. Alleen is er de
spatlap bij het rechter achterwiel gesneuveld. Gelukkig niet verloren, dus
volgende week, na een “contrôle technique” weer op z’n plek monteren.
Dit was het weer, even een paar nieuwe paspoorten regelen. Tot een
volgende keer. Waarschijnlijk september.
Voor nu waren dit onderweg,
Fred, Irene en Kyra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten