Thuis

Afgelopen nacht heeft het behoorlijk geregend en ook vanmorgen bleef het regenen. Kennelijk een seintje voor onze garmin om er maar een zooitje van te maken. We zijn netjes Harelbeke uitgeleid, maar daarna werd er maar wat aangerommeld. We reden dan weer links op de snelweg, dan weer ergens in het land waar helemaal geen weg lag enz. Uiteindelijk bij Gent is de juiste draad weer opgepakt en klopte de informatie weer met wat het moest zijn om thuis te komen.
Daar waren we dan om 13.00 uur en het was net op tijd droog, dus uitladen en zo van de camper ging voorspoedig. De camper staat klaar om morgen naar de garage te gaan voor jaarlijks onderhoud en controle.
Aan de tuin was het te zien dat we zo'n 4 weken weg zijn geweest. het gras staat ongeveer tot aan de knieën. Dus er is nog wel een en ander te doen. Zoals het gaas van de hordeur van de camper vervangen, want dat heeft Tut er een beetje uitgedrukt en de matten ontdoen van d'r haren.
Tot zover deze rondreis welke toch een kleine 3200 km op de teller heeft gezet.
Wanneer we weer op stap gaan lezen jullie hier wel weer. Voor nu is het mooi geweest.
Groetjes, nu vanuit huis van,
Fred, Irene en Kyra.

We zijn d'r bijna.

Vanmorgen al heel vroeg wakker. De eerste trein kwam al om 5.30 uur voorbij en om 6 uur de volgende. Daarna, met een steeds groter regelmaat. Vooral goederentreinen, dus lekker schudden.

We hadden geen haast, want het einddoel vandaag was Harelbeke in België. Camperplaats waar we al eerder zijn geweest, naast het voetbalstadion en sporthal. De garmin opdracht gegeven om deze keer de snelste route te tonen, met als gevolg dat we hier al voor 13.00 uur stonden. Dat was maar goed ook, want om 15.00 uur was er geen plek meer vrij. Ook heeft de zon zich vandaag niet onbetuigd gelaten. Het is zojuist begonnen een beetje te regenen. Kan het zand vast van de camper spoelen (want dat is wel nodig na een paar dagen aan de kust).

Voor de rest valt er niet veel te melden. Morgen nog een kleine 100 km te gaan, dus ook dan geen haast. Als we hier maar voor 12.45 uur vertrokken zijn.

Vandaag geen plaatjes van St. Omer of hier, want er was en is weinig te schieten.

Ga dit nu afronden en verder songfestival kijken en luisteren. Nu niet via Canal Digitaal op Astra 23, maar via BVN op HotBird 13 (want de rechten waren op).

Fijne avond verder en tot de volgende gelegenheid.

Groetjes,

Fred, Irene en Kyra

Hierbij nog wat plaatjes uit Dieppe.

Hierna nog twee dagen te gaan.

Zoals al aangekondigd wezen lunchen, bij een Indiaas restaurant “Taj Mahal” genaamd. Was weer iets geheel anders. Daarna op weg gegaan naar Saint Omer. Een eenvoudige camperplaats met als enige lawaai dat er af en toe een trein voorbij komt. Vooral een goederentrein doet hier op tafel de boel een beetje schudden. Gelukkig werkt de wifi wel weer, hoewel nog niet echt snel.

Onder de tonen van André Rieu wordt dit verhaaltje geschreven.

We hebben zojuist eindelijk weer eens een klein beetje regen gehad. Nog niet genoeg om het voorruit schoon te spoelen. Maar we zijn op weg naar Nederland dus wie weet....

De rit naar hier hebben we eens de Garmin genegeerd totdat die de route had opgepakt zoals wij die wilden rijden. Gaan we morgen weer doen als we België in gaan. Dat is voor de volgende keer.

Voor straks wel te rusten,

Groetjes van ons 3tjes,

Fred, Irene en Kyra.

Hieronder nog wat plaatjes uit Dieppe.

Andere ferry-haven.

Vandaag op weg naar Dieppe. We hebben de veerboot gisteravond nog wel zien vertrekken en vanmorgen vroeg is er nog eentje geweest. We hebben er wel een heleboel van gehoord, maar toen we uit bed kwamen was de boot alweer vertrokken. Ondertussen onze miep-miep verteld dat we geen tolwegen wilde rijden, maar dat we wel over de “Pont de Normandie”wilden. Dat hebben we geweten. We werden geheel langs de kust

De brug bij Le Havre is een belevenis op zich en dat voor maar € 6,30.

Daarna mochten we nog een klein beetje aan het Franse wegenfonds bijdragen. Voor € 1,30 konden we verder rijden. Deze keer over wat betere wegen en niet steeds door kleine dorpjes. Bij Dieppe werd het weer even.....hoe zeg je dat? We werden in elk geval even in het diepe gegooid.

We staan nu op één van de twee camperplaatsen aan de haven, ook hier bij de ferry. Deze gaat naar Newhaven.

Bootje is er stiekem van tussen gegaan toen we zaten te eten. We hebben ook een beetje weinig uitzicht naar opzij. Staan ingesloten tussen twee grote campers, die het uitzicht een beetje belemmeren. Vanmiddag nog even de stad ingelopen.

Lijkt wel alsof het vakantietijd is, wat een drukte al. IJsco gegeten en besloten morgen ergens te gaan lunchen. Daarna beginnen we aan een van de laatste etappes. Zondag moeten we weer thuis zijn. Voor nu weet ik niet of ik dit verhaal vandaag nog weg krijg. Wifi is matig en als een escargot zo snel.

Dus voor nu groetjes vanuit de camper,

Fred, Irene en Kyra

Aan de terugweg begonnen.

Vanmorgen eerst nog even naar het strand gelopen. 't Was nu laag water en doordat er minder wind stond was de zee ook wat rustiger. We werden wel verrast door enkele dravers die op het strand aan het trainen waren.

Voor de rit van vandaag hadden we besloten om “miep-miep” te laten voor wat het was en de kustroute te volgen langs al die invasie-stranden van juni 1944. Aangezien ze dit jaar vieren/gedenken dat het 75 jaar geleden was dat hier de bevrijding van West-Europa begon, wordt er overal hard gewerkt om de boel op te poetsen en te versieren.

Ik heb wel eens het gevoel dat er, aan de ellende van toen, nu en in voorgaande jaren goud geld wordt en werd verdiend. Daarbij vraag ik me wel eens af of de mens er iets van geleerd heeft, gezien alle rotzooi her en der in de wereld.

Ondertussen vandaag buiten de deur wezen lunchen.

We zijn hier, in deze buurt al eens eerder geweest. Een groot aantal jaren geleden. Je ziet dat de tand des tijds toch wel vat heeft gekregen, in dit geval op de caissons die voor Arromanches een kunstmatige haven vormden in de zee. Ze lijken steeds kleiner te worden.

Uiteindelijk zijn we neergestreken in Quistreham, op de camperplaats naast de ferry naar Portsmouth, in Engeland. Helaas gaan we niet meemaken dat bootje vertrekt, want dan liggen we op één oor.

Wat de dag van morgen gaat brengen? In elk geval bij Le Havre de brug, Pont de Normandie over proberen te komen. Daarover dus later meer. Voor nu,

Groetjes, van ons 3tjes.

Fred, Irene en Kyra

Normandië, dag 2

Eerst over gisteren. Ik was nogal voorbarig bleek met de SFR-FON wifi verbinding. Of ik deed iets niet goed met inloggen van de laptop of er ging iets anders niet goed. In elk geval ging het blog niet weg. Is ondertussen goed gemaakt.

Vandaag was een zonnige, maar winderige dag. Eerst langs Le Rozel en Les Pieux, beide locaties waar we heel vroeger al eens geweest waren met de caravan (camping in Le Rozel) naar Cherbourg, naar de camperplaats aldaar in het havengebied. Waren er zeker niet de enige. Uitwaaien, rondkijken en lunchen. Daarna naar Sainte-Mère-Église, camperplek bij de Super-U. Uiteraard nog even bij de kerk wezen kijken en ja hoor, hij John Steele hing er nog steeds (of alweer). Opvallend veel Aziaten (leken Japanners of Chinezen) liepen er rond. Allemaal met een camera aan het oog.

Vervolgens naar de plek waar we nu staan, camperplaats naast de camping van Utah-Beach, Sainte Marie-du- Mont. Uitstekende wifi. Helaas TV kijken op de tablet, want het waait nog steeds stevig. Levert wel mooie golven op aan het strand.

Aangezien we hier 24 uur mogen blijven staan en we hier pas laat waren kunnen we morgen nog even lekker op het strand gaan kijken voordat we verder gaan. Maar dat is weer voor morgen.

Fijne avond verder,

Groetjes,

Fred, Irene en Kyra

Jachthaven van Cherbourg

Idem

Bij het museum.

Roestig vissersbootje

Dit is ook Cherbourg-haven

Hij (of zij) was er ook.

Hangt er na 75 jaar nog. Moet wel heel goed materiaal zijn geweest.

Branding bij Utah Beach

Is duidelijk.

                                                   

                                                                                                                                                                                                                                         

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

Op naar Normandië

Hoera de zon scheen bij het wakker worden en is de rest van de dag gebleven. Dus vol goede moed op weg naar Normandië. Eerst naar Granville om daar een bezoek te brengen aan de Atlantic Wall. Helaas liep het door het stadje niet lekker, dus is besloten maar door te rijden naar Barneville-Carteret. Camperplaats op de parking van de Carrefour-Market. Eigenlijk 3 keer niks, dus nogmaals besloten wat verder te rijden. 15 km. maar. We staan nu in Surtainville, voor de gemeente-camping, op een steenworp van het strand. De lucht is nog steeds helder en het waait een beetje (meer).

Ja hoor, het is gelukt om de zon in de zee te zien zinken. Kijk de foto's maar.

Morgen door naar Cherbourg en vandaar naar Sainte Mère Eglise, maar daarover later.

Nu de foto's doen en hopen dat de wifi niet al te traag is. We maken nu gebruik van het SFR-fon netwerk.

Groetjes

Fred, Irene en Kyra

Ging om dat bootje op de achtergrond.

Irene op weg naar de zee.

Kerk zonder spitse toren. Zie ze veel in Normandië

Spreekt voor zich

Selfie

Bijna weg.

Genieten.

Wat ik gisteren nog niet verteld heb is dat we op een zeker moment richtingborden kregen naar Lieu-dit La Petite Lande. Dus....zouden we dan toch verkeerd zitten? Nee hoor, want er naast lag La Grande Lande.

Vanmorgen was het bij het ontwaken een beetje mistig en toen was het al ruim 10 uur. Ja ik weet het, maar het is zondag en we hoefden nergens naar toe. Dus....? Die mist is redelijk snel opgetrokken en daarna was het goed vertoeven in de zon. Wel trok de wind vanmiddag weer wat aan en nam de bewolking ook weer iets toe.

Voor de rest is vandaag de camper wat ontdaan van hondenharen. Hoewel er elke dag wordt gestofzuigd (of is het stof gezogen?) is er toch een harde borstel voor nodig om de cabinematten te ontharen. Ook de voorruit en de motorkap ontdaan van geplet ongedierte.

Dat was het wel voor vandaag. Tot de volgende keer maar weer,

Groetjes van ons 3en,

Fred, Irene en Kyra

Beetje ochtendmist.

Wel uit te houden zo.

Entree van de camping.

Entree van de camping vanaf de weg.

Menu van het restaurant

Zonsondergang.

Het lijkt erop dat de zon terug is.

Vanmorgen begon de dag met een zonnetje, hetgeen nog even de gelegenheid bood wat foto's te maken. De route vandaag leek in eerste instantie een kopie van gisteren te worden....tot aan het laatste stuk. Vol verwachting op weg naar een Huttopia-camping in Baguer-Pican bij Dol de Bretagne. Helaas bleek deze één grote bouwplaats te zijn. Nu is dat niet zo'n grote ramp, want er zijn genoeg campings in deze buurt. Alleen de route er naar toe had af en toe meer weg van een goed onderhouden landweg. Lekker smal en af en toe erg hobbelig. Onderweg nog even een afdaling van maar 15 graden meegepakt bij St. Broladre. We staan nu op camping Les Couesnons in een vlek die Roz Couesnon heet aan een straat die l'Hopital is genoemd, op iets meer dan twee steenworpen afstand van Le Mont-Saint-Michel. Het uitzicht vanuit de camper is lekker weids. Het weer is, na wat regen onderweg aardig opgeknapt. Alleen nog een beetje veel wind.

We hebben besloten hier morgen ook nog een dag te blijven staan voordat we Normandië in gaan om te genieten van de zon (die hier verwacht wordt).

Morgen meer, nu gaan we verder met avond vieren.

Groetjes van ons 3tjes,

Fred, Irene en Kyra

't Ziet er zonder regen een stuk beter uit

Vanaf de brug

Doelen voor een balspel wat ze vanuit de kano's doen.

Hier staan wij ook bij, de derde van rechts

15 graden naar beneden

Halverwege de helling

Zonsondergang vanuit de camper gezien.

Hier staan we dan, in de ondergaande zon.