26 september 2022

Een heel klein verhaaltje

Het heeft afgelopen nacht niet geregend, maar het is wel vochtig geweest. Eigenlijk valt er weinig te vertellen. 

Vandaag zijn we dus op weg gegaan naar Melle, Fontaine de Villers. Een oude gemeente camping en nu onderdeel van Camping Car Park. Wel mogen hier ook caravans en tenten staan. D'r is stroom en zelfs een toiletgebouwtje met één douche en één toilet. Beide ook geschikt voor gehandicapten. Verlichting buiten ontbreekt, maar dat kan iets met bezuinigingen te maken hebben. Want ook hier in Frankrijk zijn de prijzen hoger als vroeger.

Helaas geen satellietontvangst want nagenoeg alle plekken liggen onder de bomen, of anders staan de bomen wel in de weg (zoals in dit geval). kijken via internet, af en toe met onderbreking.

Over de rit hierheen valt weinig te vertellen. Een groot deel via de autoroute N10. en dan nog een paar kilometer via een "D" weg. Vlak voor de eindbestemming nog even wat boodschappen wezen doen bij een Super U. En nu staan we dus hier. Hebben ondertussen een flinke bak water over ons heen gehad. Er staan hier nu 5 campers en één tent.

We hebben besloten om morgen maar verder te trekken, want hier valt, zeker met al die regen weinig te beleven. La Séguinière is de bestemming. Zo'n twee uurtjes rijden. Daarover dus morgen meer.

Rest me nog 1 plaatje.

Ons uitzicht vanuit de camper.


Fijne avond verder en tot de volgende keer.

Groetjes,

Fred, Irene en Kyra
  
 

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Fred, Irene en Kyra.
Na 2 weken Yolanda’s broertje uit Houston met z’n vrouw op bezoek te hebben gehad, waren we zwaar toe aan onze herfstvlucht met camper richting Zuid.
We zijn 19 september vertrokken en inmiddels via Cortoy, Mnt Saint-Michel en La Rochelle in Lelin-japujolle terechtgekomen. Plattelandser kan het niet. Slechts 1 nachtje om de hop over de Pyreneeën naar Spanje te kunnen maken.
We zijn jullie met terug werkende kracht aan het volgen. Het zijn vooral natte belevenissen is ons opgevallen. En ja, een weerzien met jullie ex Camping “ Le Petit Lande “ is natuurlijk wel speciaal.
Hopelijk hebben jullie niet met gebroken harten hiervan afscheid moeten nemen.
Tot schrijfs,
Jan & Yolanda