Weer onderweg.

 Ja, goed gezien. We zijn eindelijk weer eens onderweg. Ons huis in Roversberg is verkocht, overdracht is gedaan, dus kunnen we eindelijk voor langere tijd met de camper op stap. We moeten 1 november terug zijn, want dan moet de pacemaker van Irene voor controle.

't Was allemaal wel even wennen. Konden we vroeger de camper voor de deur reisklaar maken, nu moest dat in de stalling gebeuren. Dus met een auto vol van Terneuzen (woonadres) naar Koewacht (stalling). En dan maar hopen dat we niks vergeten zijn. Ja dus, de rundvlees één kops soep. Niks om dood van te gaan.

Maar goed, gister na de koffie dus de camper gaan halen (we hadden deze eerder die week al afgetankt, dus konden we direct aan onze reis beginnen. Om weer even te wennen eerst naar Rucphen. Bekend adres daar. Dachten we een van de weinigen te zijn, maar nee.... bijna helemaal vol. De reis hier naartoe was voorspoedig. Wel druk op de weg. Opvallend veel campers en caravans die nog op weg waren Zeeland in.

Voor de rest is er weinig gebeurd. Alles staat weer op z'n plek. Tuttebol weet weer haarfijn waar ze is en wij hebben traditioneel (zoals op elke camperreis op de eerste avond) onze eerste kip verslonden.

Op dit moment is het weer helaas wat minder. Hadden we gisteren nog strak blauwe lucht, nu is het, na zonnig te zijn begonnen, een beetje grijs. Aangezien ze voor morgen toch weer wat meer zon voorspellen blijven we hier dan nog een dag. Dinsdag gaan we weer verder noordwaarts. Waarheen is Irene nog aan het uitzoeken. Daarover dus meer in de volgend editie. Nu nog wat plaatjes.

Aan de thee.

Hallo...ook een stukje?

Had je het tegen mij?

We zijn duidelijk niet de enige.

Toch nog een verdwaald wolkje.

Rust.

Lekker....

Overschot van een losbandig leven.

Fijne dag verder en tot een volgende gelegenheid,

Groet vanuit de camper van ons 3tjes.

Fred, Irene en Kyra