Een laatste overdenking.

Hoewel ik eigenlijk dit verhaal niet meer zou doen, bedacht ik me onderweg naar huis toch wel een en ander.

De weg naar huis was rustig met een lekker zonnetje. Wat me onderweg op is gevallen (en ook al eerder), zijn de enorme lappen grasland bedekt met zonnepanelen. Dan denk ik daarbij aan de mogelijkheid dat je hier ook vee kunt laten grazen in plaats van deze in een stal op te sluiten. Een heel enkele keer zie je er een paar schapen onder/tussen lopen. Maar ja, we moeten van het gas af en dat betekent een hoger elektriciteits verbruik. Ook zie je, om dezelfde reden enorme windmolenparken verrijzen. Windmolens met al hun positieve, maar ook negatieve punten, zoals lawaai en horizonvervuiling. Oplossing om ze op zee te bouwen, een eind uit de kust. Dat betekent wel dat de opgewekte stroom ergens aan land moet worden gebracht en verder moet worden getransporteerd. Dus ontsierende  hoogspanningsmasten. Een oplossing zou zijn kerncentrales. Maar ja daar komen ook allerlei bezwaren voor op tafel.

Maar wat willen we nu? Een schoner milieu, minder uitstoot van fossiele brandstoffen, een veestapel die minder vervuilend is enz. Wat mij betreft, laat het vee buiten lopen in de wei dat is voor de beesten gezonder en geeft minder uitstoot. Zeur wat minder lang over b.v. de bouw van kerncentrales en/of elektriciteitsmasten. Het stroomnet zit al overvol. Bedenk dat het rijden in een elektrische auto dan wel schoner zou zijn, maar de productie is dat allerminst en ook minder mensvriendelijk.

Dus.... we stoken nog steeds op (aard)gas, wel minimaal. We proberen zo min mogelijk stroom te verbruiken en we rijden nog steeds een benzine auto alsmede een camper op diesel. Beide met minimale uitstoot. We willen wel blijven leven en genieten van ons bestaan.

Tot zover mijn overdenkingen vandaag, op een zonnige dag op weg naar huis. je hoeft het er niet mee eens te zijn.

Tot een volgende keer.

Fred 

De laatste avond (van deze trip).

Afgelopen nacht een flinke bak water over ons heen gehad. Van die koeien hebben we weinig gehoord. ook viel de geur wel mee, maar dat zal wel aan de windrichting gelegen hebben. Eigenlijk valt er over vandaag niet zo heel veel te vertellen. De route van de camperplaats naar de grote weg liep over enkele kleine dijkweggetjes langs de Lek. Zoals gewoonlijk in Nederland was er redelijk veel verkeer op de weg. Ook nogal wat campers en caravans, deels op weg naar huis, deels ergens anders naar toe. We hebben in elk geval onderweg geen regen gehad. Dat is hier in Rucphen wel anders. Het is ook hier niet druk, al staan we zeker niet alleen.

Morgen weer op huis aan. Camper in de stalling zetten, vuile was en bederfelijke etenswaren er uit halen en dan naar Maxima. Donderdagmiddag boodschappen doen en dan vrijdag, als het weer wat beter weer is, de camper in- en uitwendig schoonmaken zodat deze weer klaar is voor een volgende keer.

Dit was het laatste blog van deze korte trip. 

Rest me nog een actiefoto van Irene.

Bereiding van het diner.

Fijne avond verder en tot een volgende keer.

Groetjes van ons uit de camper,

Fred en Irene

Hier zijn we weer.

Gisteren een gezellige dag gehad met zus en zwager in Elburg. Zo gezellig dat we pas in het donker op de camperplaats terug waren. Net op tijd, want het begon al te druppelen. We hebben de afgelopen nacht wel wat meer regen gehad, maar absoluut niet genoeg om het Sahara stof van de camper te spoelen. Vanmorgen op ons gemak de camper weer reisklaar gemaakt en tegen twaalven vertrokken naar de volgende locatie, camperplaats Biezenhoeve in Lopikerkapel. Onze buren hier zijn koeien, want we staan bij een koeienboerderij. Verder is het rustig. Er staan hier nog drie andere campers, waaronder een Engelsman (tenminste volgens kenteken).

De weg hier naartoe was redelijk rustig, wel het nodige verkeer, maar geen vertraging. Voor de rest valt er niet zoveel te vertellen. We zijn weer op weg naar huis. Morgen nog een stop in Rucphen en dan woensdag weer thuis. Hopelijk komen ze dan, volgens afspraak de nieuwe vaatwasser bezorgen en installeren. Daarna de camper grondig wassen om al dat Saharastof kwijt te raken. Ook moet er nog een 12 volt (aansteker) aansluiting gemaakt worden.

Zo jullie zijn weer bij. Nog wat plaatjes van hier.

Kijkje op de zendmast van Lopik

Onze buren

Zo staan we nu

Nog meer kampeerders?

Boeh...

Buurvrouw en buurvrouw.

Verkeersweg in de verte.

Zonsondergang van vanavond.

Fijna avond en tot de volgend keer.

Groetjes van ons uit de Pössl camper.

Fred en Irene

Eindelijk zon

Inderdaad eindelijk zon en een hele droge, warme dag. We staan nu in Nunspeet bij "De Zwaan". Een locatie waar we vaker zijn geweest als we op familiebezoek gaan in Elburg. Meestal is daar plaats genoeg, maar nu was de CCN (Camper Club Nederland) er neergestreken voor haar halfjaarlijkse ledenvergadering en nog wat andere zaken. o.a. Oud Hollandse spelletjes, gezellig samenzijn en vandaag zelfs een heuse foodtruck (helaas met een karig menu).

Dus we staan op een niet officiële plek, wel aan de stroom en hopen dat het droog blijft zodat we morgen zonder hulp weg kunnen komen. Aangezien het gros van de CCN leden morgen weer vertrekt, zullen we morgenavond wel weer verhard kunnen staan.

Vandaag besteed aan het ophangen van een blusdeken en een schuim-brandblusser. Niet te groot, want het dient alleen maar om in geval van nood uit de camper te kunnen geraken. Voor de 12Volt aansluiting heb ik een boor van 29 mm nodig en die heb ik niet hier in de camper, dus dat moet wachten tot we thuis zijn.

Trouwens de tablet doet het weer nadat deze gisteravond tijdens het tv kijken muurvast was gelopen. Gewoon de hele nacht aan laten staan zodat de accu leeg was. Daarna weer beginnen met opladen en ja, na enige tijd kwam er weer beweging in. Irene zit nu tv te kijken, De Vriendenloterij.

Wat we morgen gaan doen.... Op familiebezoek in Elburg en dan samen naar de chinees. De verwachting is dus dat we morgenavond pas laat hier weer terug zijn en er dus ook geen blog gemaakt gaat worden.

Nu in elk geval nog wat foto's van vandaag.

Tijdschrift van de CCN

Marktje met maker van hondenbordjes zoals "ik waak hier",
met een foto van je eigen hond.

Oud Hollandse spelen wachten op spelers.

Geïnstalleerde blusdeken.

Schuimblusser zodat deze niet in de weg zit.

Spelers in actie.

Idem.

Fijne avond verder en tot een volgende keer,

Fred en Irene vanuit de camper.

Van de regen in de drup.

 Van de regen in de drup, maar eerst iets heel anders. Voorheen sliepen wij in de camper onder lakens en een dekbed. Eventueel in een soort slaapzak. Alles aan elkaar geritst. Volgens de Fransen een "lit tout fait". Eigenlijk vond Irene het best lastig om, zeker in deze camper het bed op te maken. Dus groeide het idee om iets van een slaapzak te kopen. Geen mummiezak, maar gewoon een deken die als slaapzak dichtgeritst kan worden. Dan is het ook wel zo fris als er iets van een katoenen binnenzak bij is (per slaapzak 2) zodat je die af en toe eens kan uitwassen. Wel zo gedacht, zo gedaan. Wij dus nu op stap met slaapzakken. De slaapzak op zich paste precies op een bed en aangezien er geen onder- of bovenkant aan zit konden ze dus zo neergelegd worden dat de rits aan de binnenkant zat (zit). De katoenen binnenzak was ruim genoeg alleen deze kon niet open tot aan het voeteneind, eigenlijk maar slechts iets van een halve meter vanaf het hoofeinde. Jullie zien hem al aankomen. Met je knieën opgetrokken tot ongeveer in je neusgaten op je hoofdkussen zittend, proberen om er in te komen. Nu lukt dat nog wel als er een lichtje brandt, maar als je er 's nachts uit moet (in het donker) dan mag je de omgekeerde weg afleggen. Uiteindelijk zijn we vanmorgen wakker geworden met een binnenzak ergens onder aan onze billen en dan was uitstappen niet moeilijk. Rits open van de buitenzak en deze gewoon opzij slaan.

Ondertussen had het afgelopen nacht stevig geregend zodat ook het scherm over het voorruit goed nat was. Lekker opbergen. Dus ook met regen onderweg naar Winterswijk, Obelink. De laatste keer dat we er waren konden we er alleen via een enorme omweg komen. Dit was dus nu niet anders. Het enorme parkeerterrein van Obelink stond dus redelijk vol. Bovendien was het door de vele regen veranderd in een modderpoel. En het regende nog steeds. Dingen gekocht die we wilden en daarna ons vrijdagse frietje gescoord. Met schnitzel (vraag me niet wat voor eentje). Om een lang verhaal kort te maken. We hebben bedacht dat de camperplaats waar we heen wilden gaan wel eens vreselijk drassig zou kunnen zijn, dus is er maar voor een andere gekozen op twee uurtjes rijden. De hele weg lekker in de zon gereden.

Dit was het weer even voor vandaag. Hoe we het straks met die slaapzakken gaan doen weten we nog niet maar daar horen/lezen jullie morgen meer over.

Nu nog een paar foto's van de locatie waar we nu staan.

Zo ging de zon vandaag onder.

Nee, we staan hier niet alleen.

Nu de Pössl in het groen.

Fijne avond verder en tot morgen.

Groetjes,

Fred en Irene uit de Puzzel. 

Weer onderweg.

Ja inderdaad, we zijn weer onderweg. Met Irene gaat het wat beter, dus hebben we besloten om nog wat kilometers te gaan maken. We staan nu in Gendt op de camperplaats waar we al vaker zijn geweest. Toen nog met Kyra. Hier hebben ze uitstekende voorzieningen, toilet, douches en zelfs echt heet water om de afwas te doen. Dat alles voor een heel redelijke prijs. Ook de wifi voldoet op de plek waar we staan, want Irene zit ondertussen tv te kijken op de tablet (zonder uitval). We staan zelfs niet helemaal alleen. Tegenover ons staat een camper met een Grieks kenteken.

Gelet op onze ervaringen van eerdere reizen door het Belgische is besloten om maar wat om te rijden en door de Westerscheldetunnel te gaan. Hoewel het er in eerste instantie niet erg hoopvol uitzag met een fikse bui, hebben we toch nagenoeg de hele weg  in de zon gereden. Niet dat we het tot nu toe helemaal droog hebben gehouden, want we hebben na aankomst nog wel wat regen gehad.

't Is weer de eerste avond dat we onderweg zijn dus...... juist ja, kip avond. Deze keer geen halve kip (voor ieder), maar een paar forse kippenpoten en gebakken piepers. 

Morgen naar Winterswijk, Obelink en dan ......, dat lezen jullie de volgende keer.

Kip met twee linker poten en één rechter.

Irene aan het piepers bakken.

Camper met Grieks kenteken.

Fijne avond en tot de volgende gelegenheid,

Groetjes vanuit de Puzzel,

Fred en Irene