Van de regen in de drup, maar eerst iets heel anders. Voorheen sliepen wij in de camper onder lakens en een dekbed. Eventueel in een soort slaapzak. Alles aan elkaar geritst. Volgens de Fransen een "lit tout fait". Eigenlijk vond Irene het best lastig om, zeker in deze camper het bed op te maken. Dus groeide het idee om iets van een slaapzak te kopen. Geen mummiezak, maar gewoon een deken die als slaapzak dichtgeritst kan worden. Dan is het ook wel zo fris als er iets van een katoenen binnenzak bij is (per slaapzak 2) zodat je die af en toe eens kan uitwassen. Wel zo gedacht, zo gedaan. Wij dus nu op stap met slaapzakken. De slaapzak op zich paste precies op een bed en aangezien er geen onder- of bovenkant aan zit konden ze dus zo neergelegd worden dat de rits aan de binnenkant zat (zit). De katoenen binnenzak was ruim genoeg alleen deze kon niet open tot aan het voeteneind, eigenlijk maar slechts iets van een halve meter vanaf het hoofeinde. Jullie zien hem al aankomen. Met je knieën opgetrokken tot ongeveer in je neusgaten op je hoofdkussen zittend, proberen om er in te komen. Nu lukt dat nog wel als er een lichtje brandt, maar als je er 's nachts uit moet (in het donker) dan mag je de omgekeerde weg afleggen. Uiteindelijk zijn we vanmorgen wakker geworden met een binnenzak ergens onder aan onze billen en dan was uitstappen niet moeilijk. Rits open van de buitenzak en deze gewoon opzij slaan.
Ondertussen had het afgelopen nacht stevig geregend zodat ook het scherm over het voorruit goed nat was. Lekker opbergen. Dus ook met regen onderweg naar Winterswijk, Obelink. De laatste keer dat we er waren konden we er alleen via een enorme omweg komen. Dit was dus nu niet anders. Het enorme parkeerterrein van Obelink stond dus redelijk vol. Bovendien was het door de vele regen veranderd in een modderpoel. En het regende nog steeds. Dingen gekocht die we wilden en daarna ons vrijdagse frietje gescoord. Met schnitzel (vraag me niet wat voor eentje). Om een lang verhaal kort te maken. We hebben bedacht dat de camperplaats waar we heen wilden gaan wel eens vreselijk drassig zou kunnen zijn, dus is er maar voor een andere gekozen op twee uurtjes rijden. De hele weg lekker in de zon gereden.
Dit was het weer even voor vandaag. Hoe we het straks met die slaapzakken gaan doen weten we nog niet maar daar horen/lezen jullie morgen meer over.
Nu nog een paar foto's van de locatie waar we nu staan.
Zo ging de zon vandaag onder. |
Nee, we staan hier niet alleen. |
Nu de Pössl in het groen. |
Fijne avond verder en tot morgen.
Groetjes,
Fred en Irene uit de Puzzel.
3 opmerkingen:
Ik heb altijd te warme voeten onder een dekbed dus die zijn nagenoeg altijd boven of naast het dekbed. Ik krijg het dus Spaans benauwd van het idee van een "binnen-" slaapzak waar mijn voeten dan niet uit zouden kunnen. Die voeten zouden er ook claustrofobisch van worden 😊 Misschien een idee om één lange kant open te laten of maken.
Haha had ik wel gedacht , nog veel plezier met de slaapzak. Ken dat van vroeger
En vandaag genieten wordt mooi weer
Ik zie je al zitten, Fred, ineen gevouwen om erin te komen. Wij hadden in onze eerste camper hetzelfde, maar naderhand een oplossing gevonden.
De binnenzak helemaal open maken, net zo groot als de slaapzak als die ook helemaal open is. Dan klittenband bevestigen, rondom, en je kunt de binnenzak er zo uit halen om te wassen. Klein ideetje, maar misschien de moeite waard?
Groetjes van ons, Johan en Coby.
Een reactie posten