Weer thuis

Daar zijn we weer en ja jullie lezen het goed, we zijn weer thuis. Gisteravond besloten om onze Tour de Pays Bas af te breken.  Waarom? De medicatie die Irene heeft en het warme weer geven momenteel dusdanige bijwerkingen dat verder reizen niet leuk meer werd.

We zijn dus vandaag in één etappe van Groenlo naar huis gereden. Onderweg wel twee keer gestopt om wat te drinken, Snoopy te laten luchten en om te lunchen. De drukte op de wegen viel reuze mee zodat we er niet al te lang over hebben gedaan.

Verder valt er niet zo heel veel te vertellen. Camper is weer bijna leeg en de eerste was zit in de automaat. Een van de komende dagen nog een keer naar de stalling om hem schoon te maken van binnen en vooral van buiten.

Over Snoopy kunnen we kort zijn. Het lijkt erop dat ze het wel leuk heeft gevonden en de rest is gewenning en een langzame aanpassing. Ze wist ook wel waar ze woont en loopt al weer kattenkwaad uit te halen. Opvallend is dat ze nog niet op de bank is gesprongen (en dat willen we zo houden).

Wat de toekomst gaat brengen.... eerst volgende week dinsdag mat Irene naar het ziekenhuis om bloed te prikken (en te testen) en een onderhoud met de hematoloog.

Dit was het voor nu. Even geen plaatjes, want die staan nog op de laptop. Zullen binnenkort wel op FB verschijnen.

Fijne avond nog en tot een volgende gelegenheid.

Groetjes, nu vanuit huis.

Fred, Irene en Snoopy.

Via Obelink

Zo, eindelijk weer on line voor een nieuw verhaaltje. We staan nu in Groenlo, camperplaats "Op een Bult". Gistermiddag hier aangekomen na een bezoek aan Obelink in Winterswijk. Een set scheerlijnen, zeg maar afspanbanden gekocht om de luifel van de camper stevig vast te zetten. We hebben voor gele gekozen, want die kan je beter zien. Ook een rafter, een dwarsverbinding tussen de beide knikarmen van de luifel, zodat deze niet meer kunnen invouwen als het doek opwaait. Zeker als er een beetje (meer) wind staat, zoals nu. O ja, we hebben ook nog een paar tennisballen voor Snoopy gekocht. Is wat makkelijker om d'r te laten rennen.

Met ons gaat het, naar omstandigheden wel goed. Medicatie van Irene laat wel z'n sporen na. Gelukkig is woensdag de laatste dag voor de antibiotica kuur.

Snoopy lijkt het ook wel naar d'r zin te hebben. Moet alleen nog wel een hoop leren, zoals het niet naar alles en iedereen blaffen. We zijn al wel tot de conclusie gekomen dat autorijden op de achterbank of op schoot moet zijn op schoot op de achterbank. Heeft ze in eerste instantie van huis naar Rucphen in de reisbench, tussen de stoelen en half op schoot gereisd, van Rucphen naar Gendt heeft ze de hele weg bij Irene op schoot gezeten (kon ze in elk geval alles zien), van Gendt naar Winterswijk en door naar hier heeft ze naast (en half op schoot van) Irene op de bank achter de tafel gezeten. Beide vast in een gordel. Was ook nog niet alles, maar wel al iets beter. Voor de rest gedraagt ze zich in de camper vrij rustig. Ze zit wel afwisselend op de voorstoelen. 's Nachts..... volgens opgaaf zou ze wel eens bij de dochter in bed geslapen hebben. Lijkt ons eerder van sliep ze bij de dochter in bed. Aangezien Irene nog al gevoelig is voor infecties hebben we Snoopy afgeleerd om bij Irene in bed te kruipen. Ze slaapt nu de hele nacht bij mij in bed, onder de dekens ergens bij m'n voeten. Dan is het in elk geval geen draaikont.

Terwijl ik dit zit te schrijven (met onderbreking om Snoopy uit te laten) is het al 15.00 uur geworden. Heerlijk zonnig en een lekker windje. Ook deze camperplaats is aardig vol. Straks de bbq nog een keer kietelen en dan is de dag weer haast voorbij. Wat we morgen gaan doen.....? Nog even bekijken. In elk geval weer langzaam op huis aan.

Nu nog wat foto's,

Wat zien ik?

Bijna klaar?

Dwarsstang (rafter) tussen de knikarmen onder de luifel.

Gele scheerlijnen/afspanbanden aan de luifel.

Fijne dag verder en tot een volgend keer.

Groetjes van ons 3tjes uit de Pössl,

Fred, Irene en Snoopy. 

Tweede stop

Had ik in het vorige blog ons nieuwe hoofd beveiliging voorgesteld, ga ik het nu hebben over de reis tot nu toe.

Door omstandigheden van medische aard zijn we niet op maandag, maar pas op woensdag vertrokken. Eerst twee nachten in Rucphen gestaan. De reis vanaf de stalling naar de camperplaats verliep vrij voorspoedig. Het enige probleem was dat toen we een parkeerplaats op reden deze bomvol was. Eigenlijk best een ramp dat het vrachtverkeer echt overal gaat staan, dus ook op plaatsen waar personenauto's horen te parkeren. Dus dan maar op de volgende. Lukte ook maar net, tussen het vrachtverkeer. Donderdag zijn we met z'n 3tjes Rucphen ingelopen om wat inkopen te doen, want we bleken toch wat vergeten te zijn mee te nemen. Snoopy heeft zich daar ook wel vermaakt, want er is daar voor de viervoeters een omheinde  speelweide.

Vrijdag vanuit Rucphen vertrokken voor een rit naar Gendt, de camperplaats aldaar. Zijn we ook al vaker geweest. Net als in Rucphen is het hier ook aardig bezet. Vlak voordat we de camperplaats bereikten nog even bij een Aldi wat meer inkopen gedaan zodat we voor de komende dagen genoeg mondvoorraad hebben. De reis naar hier was er eentje met veel verkeer op de weg met hier en daar wat vertraging. Miep, miep (de Garmin) is geüpdatet met als gevolg wat verbeteringen in de gesproken meldingen, maar kennelijk ook in de route uitvoering, want we hebben stukken gereden die we nog niet eerder hebben gehad.

Over het weer kunnen we kort zijn. Vandaag was het een vieze, warme dag met vanavond wat regen en wat onweer.

Morgen blijven we hier nog en dag. Snoopy vermaakt zich hier wel. Kattenkwaad uithalen en lekker rond rennen. 

Tot zover het relaas van de laatste dagen, volgende keer meer.

Nu nog wat foto's.

Ook op de bestuurdersstoel ligt het lekker.

Deur een beetje dicht houden zodat de warmte buiten blijft.

Vlak bij de camperplaats zijn ze nog steeds aan het 
(ver)bouwen.

Genieten van het weer, nu het nog kan.

Pas eigenlijk wel bij de camper.
Heb ook puzzelstukjes op de zijkant.

Lucht belooft niet veel goeds.

Fijne avond en tot een volgend gelegenheid,

Fred, Irene en Snoopy

Weer en route.

Ja, daar zijn we weer en nee, niet met z'n tweetjes, maar weer met een opperhoofd bewaking. Laat ik bij het begin beginnen. Hoofd bewaking, Snoopy dus, is vandaag precies een week bij ons en dus nu al met de camper mee op stap. Snoopy, een Jack Russel, Black and Tan van slechts 10 maanden oud, is vorige week donderdag vanuit het asiel bij ons komen wonen, want wij vonden het uiteindelijk toch wel heel stil zonder viervoeter om ons heen. Alles is nieuw voor d'r. Autorijden is geen probleem, maar in een camper is het toch anders. Op de bank, achter de tafel, aan de gordel vast, dat was het (nog) niet. Dan maar aan een wat langere lijn tussen de voorstoelen. Dat had ook wat voeten in de aarde, want ze heeft bij d'r vorige eigenaar of op de achterbank of op schoot gezeten en meer weten we niet. Belangrijk is dat ze bij ons kan komen. De worsteling met de reisbench zal ik jullie besparen.

Op de camperplaats buiten vastgezet aan een middellange lijn met grondpen. Dit heeft helemaal geen problemen gegeven. Wel wil ze met iedereen om ons heen kennis maken en ze blaft nog bij elke scheet, maar dat gaat wel minder worden. 

Binnen in de camper is ze rustig, zo ook gisteravond. Een ding was wel het te moeten slapen in die reisbench. Waarschijnlijk omdat ze niet wist waar wij gebleven waren. Dus uiteindelijk de bench maar weer open gedaan. Nu had ze al eerder bij ons bed staan kijken en ontdekt dat dat toch wel hoog is, dus dachten wij dat ze daar toch niet op zou komen. Niets bleek dus minder waar, want ineens kroop er een hondenbeest bij mij onder de dekens, lekker tegen mij aan. Uiteindelijk heeft ze daar de rest van de nacht gelegen. Hoewel het niet onze uiteindelijke bedoeling is dat ze bij ons in bed slaapt lijkt het ons wel even nuttig om zich ook in de camper te gaan thuis voelen. Ze lijkt een beetje verlatingsangst te hebben.

Op dit moment zit ze buiten aan de lijn en vermaakt zich wel.

We houden jullie op de hoogte.

Fijne dag en tot een volgende keer,

Groetjes vanuit de camper in Rucphen,

Fred, Irene en Snoopy