Zo, eindelijk weer on line voor een nieuw verhaaltje. We staan nu in Groenlo, camperplaats "Op een Bult". Gistermiddag hier aangekomen na een bezoek aan Obelink in Winterswijk. Een set scheerlijnen, zeg maar afspanbanden gekocht om de luifel van de camper stevig vast te zetten. We hebben voor gele gekozen, want die kan je beter zien. Ook een rafter, een dwarsverbinding tussen de beide knikarmen van de luifel, zodat deze niet meer kunnen invouwen als het doek opwaait. Zeker als er een beetje (meer) wind staat, zoals nu. O ja, we hebben ook nog een paar tennisballen voor Snoopy gekocht. Is wat makkelijker om d'r te laten rennen.
Met ons gaat het, naar omstandigheden wel goed. Medicatie van Irene laat wel z'n sporen na. Gelukkig is woensdag de laatste dag voor de antibiotica kuur.
Snoopy lijkt het ook wel naar d'r zin te hebben. Moet alleen nog wel een hoop leren, zoals het niet naar alles en iedereen blaffen. We zijn al wel tot de conclusie gekomen dat autorijden op de achterbank of op schoot moet zijn op schoot op de achterbank. Heeft ze in eerste instantie van huis naar Rucphen in de reisbench, tussen de stoelen en half op schoot gereisd, van Rucphen naar Gendt heeft ze de hele weg bij Irene op schoot gezeten (kon ze in elk geval alles zien), van Gendt naar Winterswijk en door naar hier heeft ze naast (en half op schoot van) Irene op de bank achter de tafel gezeten. Beide vast in een gordel. Was ook nog niet alles, maar wel al iets beter. Voor de rest gedraagt ze zich in de camper vrij rustig. Ze zit wel afwisselend op de voorstoelen. 's Nachts..... volgens opgaaf zou ze wel eens bij de dochter in bed geslapen hebben. Lijkt ons eerder van sliep ze bij de dochter in bed. Aangezien Irene nog al gevoelig is voor infecties hebben we Snoopy afgeleerd om bij Irene in bed te kruipen. Ze slaapt nu de hele nacht bij mij in bed, onder de dekens ergens bij m'n voeten. Dan is het in elk geval geen draaikont.
Terwijl ik dit zit te schrijven (met onderbreking om Snoopy uit te laten) is het al 15.00 uur geworden. Heerlijk zonnig en een lekker windje. Ook deze camperplaats is aardig vol. Straks de bbq nog een keer kietelen en dan is de dag weer haast voorbij. Wat we morgen gaan doen.....? Nog even bekijken. In elk geval weer langzaam op huis aan.
Nu nog wat foto's,
 |
| Wat zien ik? |
 |
| Bijna klaar? |
 |
| Dwarsstang (rafter) tussen de knikarmen onder de luifel. |
 |
| Gele scheerlijnen/afspanbanden aan de luifel. |
Fijne dag verder en tot een volgend keer.
Groetjes van ons 3tjes uit de Pössl,
Fred, Irene en Snoopy.
2 opmerkingen:
Wij draaien de voorstoelen naar elkaar en daar staat dan de bench op. Dan kan Boris niet meer op het dashboard komen, want dat is zijn favoriete plekje als ze alleen in de camper moeten blijven.
Het scheelt natuurlijk. Moeder en zoon, ze zijn altijd samen, maar ook hier moesten ze aan de bench wennen. Slijmen en belonen. Nu gaan ze er zelf in. In de camper als ik dakluik dichttrek of als ze de laatste keer zijn uitgelaten. Ze zitten opgepropt er met zijn 2en in, thuis hebben 2 benches aan elkaar gefrutst. Maar, nu zowel in de camper, als thuis wel het deurtje open. Alleen bij onweer komen ze nog naar de slaapkamer. In de camper blijven ze er in of er ligt een hond te slapen in de manden die er onder staan. Overdag hoef ik ze niet in de bench te doen. Boris breekt hem kapot. Zo gaan ze te keer.
Nooit meer koude voeten Fred 😊
Mooi stevig zo de luifel!
Een reactie posten